Prošle 32 godine od Titove smrti

Prošlo je 32 godine od kada je na današnji dan preminuo nekadašnji doživotni predsednik SFRJ Josip Broz Tito (4. maja 1980. godine) u bolnici u Ljubljani. Veliki broj Titovih poštovalaca iz svih krajeva bivše Jugoslavije obišao Kuću cveća.

Njegovoj sahrani u Beogradu je prisustvovalo više od 209 visokih državnih i političkih ličnosti iz 128 zemalja sveta,a na sahranu u Beograd došlo je 700.000 ljudi. Bio je to najposećeniji pogreb nekog državnika u 20. veku.

Tito se na čelu Jugoslavije nalazio punih 35 godina i imao je nesumnjivo veliki ugled u svetu, a bio je i jedan od osnivača Pokreta nesvrstanih, što je u tadašnjim međunarodnim okolnostima imalo veliki značaj.

U unutrašnjoj politici ostavio je ustrojstvo koje se se na kraju pokazalo kao neodrživo - Ustav iz 1974. godine, a specifičan sistem konsenzusa predstavnika republika i pokrajina pokazao se kao nerešiv problem kada se raspao Savez komunista Jugoslavije.

Veliki broj ljudi iz svih krajeva bivše Jugoslavije do podneva je obišao Kuću cveća u Beogradu i grob doživotnog predsednika SFRJ Josipa Broza Tita.

Pogledajte FOTO GALERIJU.

Titov grob je prekiven vencima brojnih organizacija SUBNOR-a, saveza antifašista i drugih poštovlaca njegovo lik i delo. Među posetiocima su ljudi svih godišta.

Na parkingu ispred Muzeja istorije Jugoslavije je oko podneva bilo desetak autobusa iz Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Slovenije, Makedonije i Srbije.

Titovi poštovaoci od podneva se okupljanju u zgradi Muzeja "25. maj", na manifestaciji pod nazivom "Skup za budućnost", u organizaciji "Ju centra Tito" iz Beograda.

Prodavci suvenira, kao i svake godine, u parku ispred Muzeja, nude raznolike prizvode u vezi sa Titom i SFRJ: zastave, grbove i amblema, knjige i monografije, gramofonskie ploče.
Rođen je Kumrovcu, u hrvatskom Zagorju 1892. godine, u mešovitoj hrvatsko slovenačkoj porodici, a kao austrougarski kaplar učestvovao je u Prvom svetskom ratu - između ostalog i u borbama protiv srpske vojske.

Ranjen je i zarobljen u Rusiji 1915. godine, pa je izvesno vreme bio zarobljenik, a u njegovim zvaničnim biografijama navođeno je da je učestvovao i u Oktobarskoj revoluciji.

U Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca vratio se krajem 1920. godine, kada je postao član Komunističke partije, a 1937. njen generalni sekretar, posle smenjivanja i streljanja Milana Gorkića.

Radio je 1936-1937. u Kominterni u Moskvi, u vreme kad je likvidiran znatan broj jugoslovenskih komunističkih prvaka.

Kao vođa KPJ predvodio je u Drugom svetskom ratu Partizanski pokret, odnosno Narodnooslobodilačku vojsku a iz rata je izašao kao legendarni vođa.

Osim borbe protiv okupatora, jedinice pod njegovom komandom sprovele su komunističku revoluciju - tokom i nakon Drugog svetskog ratarata. U zanosu revolucionarne "pravde" nestale su desetine hiljada nekomunista - pod maskom "borbe protiv saradnika okupatora", čime je u stvari uništen čitav tadašnji građanski sloj.

Tito je ostao upamćen i po tome što je 1948. godine odbio Staljinov pritisak, odnosno Rezoluciju Informacionog biroa komunističkih partija, nakon čega je decenijama dobijao značajnu finansijsku pomoć od SAD.